Historia zmian : WPIS DO REJESTRU
Zasady prowadzenia rejestru zabytków określają przepisy:
1/ Ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. Nr 162/2003 poz. 1568)
2/ Rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 6 września 2000 r. w sprawie prowadzenia rejestru zabytków i centralnej ewidencji dóbr kultury (Dz.U. Nr 86/
2000 poz.965).
Zabytek wpisany do rejestru zabytków podlega ochronie prawnej co pociąga za sobą skutki wynikające z cyt. Ustawy.
Zabytki ruchome i nieruchome wpisuje się do rejestru zabytków na podstawie decyzji wydanej przez wojewódzkiego konserwatora zabytków (art. 9.1 i 10.1 cyt. Ustawy)
Do rejestru zabytków nie wpisuje się zabytku wpisanego do inwentarza muzeum lub wchodzącego w skład narodowego zasobu bibliotecznego.(art. 11 cyt. Ustawy)
Rejestr zabytków znajdujących się na terenie województwa prowadzi wojewódzki konserwator zabytków.
Rejestr dzieli się na działy:
„A” – zabytki nieruchome, takie jak obiekty architektury, budownictwa, dzieła budownictwa obronnego, obiekty techniki, parki i ogrody, cmentarze, historyczne układy
urbanistyczne i in.
„B” – zabytki ruchome, takie jak dzieła sztuk plastycznych
(malarstwa, rzeźby, rzemiosła art., militariów i in.), wytwory techniki, instrumenty muzyczne i in.
„C” – zabytki archeologiczne, będące pozostałościami
pradziejowego i historycznego osadnictwa, cmentarzyskami
i in.
Zgodnie z art. 9.1 cyt. Ustawy z wnioskiem o wpisanie do rejestru zabytków nieruchomych („A” i „C”) ma prawo wystąpić właściciel zabytku lub użytkownik wieczysty gruntu, na którym znajduje się zabytek nieruchomy. Wojewódzki konserwator zabytków może także wpisać obiekt w wyniku postępowania prowadzonego z urzędu.
Zgodnie z art. 10.1 cyt. Ustawy z wnioskiem o wpisanie do rejestru zabytków ruchomych („B”) ma prawo wystąpić właściciel tego zabytku. Wojewódzki konserwator zabytków może wydać z urzędu decyzję o wpisie zabytku ruchomego do rejestru w przypadku uzasadnionej obawy zniszczenia, uszkodzenia lub nielegalnego wywiezienia zabytku za granicę. (art. 10.2 cyt. Ustawy)
Do wniosku o wpis do rejestru „A” i „C” należy dołączyć aktualny dokument potwierdzający prawo własności w stosunku do przedmiotowej nieruchomości (odpis z księgi wieczystej, wypis z rejestru gruntów), posiadane materiały historyczne, przekazy ikonograficzne i inne dokumenty lub opracowania stanowiące dowody w rozumieniu art. 75 Kodeksu postępowania administracyjnego. Wzór wniosku z wykazem niezbędnych załączników znajduje się na stronie internetowej www.wkz.lublin.pl w: druki.
W przypadku rejestru „B” wniosek winien określać przedmiot wpisu i miejsce przechowywania obiektu.
Postępowanie w sprawie wpisu do rejestru prowadzi wojewódzki konserwator zabytków wg zasad i trybu określonego w Kodeksie postępowania administracyjnego. Ma ono na celu ustalenie, czy zabytek będący przedmiotem postępowania, ze względu na swoją wartość naukową, artystyczną, historyczną, posiada znaczenie dla dziedzictwa i rozwoju kulturowego
i zasługuje na ochronę prawną poprzez wpis do rejestru zabytków.
Zasady wpisu do rejestru zabytków nie ograniczają organu decyzyjnego w sprawach kwalifikowania obiektu do objęcia tą formą ochrony z uwagi na stan zachowania. W rejestrze figurują zarówno obiekty, które w dacie wpisu znajdowały się w bardzo dobrym stanie dzięki stałemu właściwemu użytkowaniu, jak też np. pozostałości zespołów dworsko-parkowych, zniszczonych w wyniku działań wojennych lub dewastacji okresu powojennego, które jednak zachowały czytelne ślady historycznej kompozycji założenia.
Wpisanie zabytku nieruchomego do rejestru ujawnia się w księdze wieczystej danej nieruchomości na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, na podstawie decyzji o wpisie do rejestru tego zabytku. (art. 9.4 cyt. Ustawy)
Decyzja o wpisie zabytku nieruchomego do rejestru, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, stanowi podstawę wpisu w katastrze nieruchomości. (art. 9.5 cyt. Ustawy)
Pouczenia o skutkach wpisu do rejestru zabytków nieruchomych i ruchomych znajdują się na stronie internetowej www.wkz.lublin.pl w: druki.
Zgodnie z art. 13.1 cyt. Ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, skreślenie z rejestru zabytków możliwe jest, gdy zabytek uległ zniszczeniu w stopniu powodującym utratę jego wartości historycznej, artystycznej lub naukowej albo którego wartość będąca podstawą wydania decyzji o wpisie do rejestru zabytków nie została potwierdzona w nowych ustaleniach naukowych.
Skreślenie z rejestru zabytków następuje na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.(art. 13.5 cyt. Ustawy)
Postępowanie w sprawie skreślenia zabytku z rejestru wszczyna się z urzędu bądź na wniosek właściciela zabytku lub użytkownika wieczystego gruntu, na którym znajduje się zabytek nieruchomy. (art. 13.6 cyt. Ustawy)
Wniosek z załączonymi dokumentami i dowodami, kieruje się do w/w organu za pośrednictwem wojewódzkiego konserwatora zabytków, który dokonuje wizji lokalnej z udziałem stron i wydaje opinię w sprawie.
Powrót